Sint Petersburg!

Привет! (spreek uit: Priewjet!)

Het lijkt alsof we al twee maanden weg zijn en ontzettend lang in Rusland zitten, maar er zijn pas twee weken voorbij waarvan de laatste vier dagen in St Petersburg (SPB ). Dit is zo'n ongelooflijk mooie stad en er is zoveel te zien dat je hier wel een maand kan blijven en iedere dag aan sightseeing kan gaan doen. Het zit ons dan ook wel erg mee met het weer; elke dag minstens 25 graden en strakblauwe lucht. Steef is vandaag dus al verbrand, en ik ben vooral al best bruin ;)

Rusland is - voor zover we dat al meegemaakt hebben - geen makkelijk land. Vantevoren moesten we natuurlijk een visum aanvragen (maar dat geldt voor meerdere landen), en in de trein van Vilnius naar SPB dienen we nog wat aanvullende papieren (drie formuliertjes p.p.) in te vullen. Als je aangekomen bent in Rusland begint het echte gezeik, want dan moet je je visum registreren. Alhoewel, moeten? Na wat telefoontjes en mailtjes (o.a. naar het thuisfront) horen we van de ene bron dat je je binnen 72 uur na aankomst in Rusland dient te registreren, van de andere dat je alleen moet registreren als je drie dagen of langer in een stad blijft (registreren moet dan dus in elke stad) en van weer een andere dat het alleen moet als je ergens zeven dagen of langer blijft. En als je je niet registreert? Dan zou je een boete kunnen krijgen of zelfs "deported from the country"... Al lijkt het ons wat onwaarschijnlijk, laten we ons toch maar registreren en worden we door ons vorige hostel voor zo'n 700 roebel opgelicht (in ons nieuwe hostel is het veel goedkoper). Welcome to Russia guys!

De nachttrein van Vilnius naar SPB is best te doen. We zitten met een Rus en een man uit Litouwen (die beiden geen woord buiten de deur spreken), maar ze zijn aardig en we kaarten wat met de Litouwse man. Na elk spelletje kaarten laat hij ons ook nog wat kaartgoocheltrucjes zien; superleuk:) De mannen komen ons nog van pas wanneer de volgende ochtend blijkt dat de koffie en thee niet gratis zijn en wij natuurlijk nog maar 12 Litouwse centen over hadden... De slaap die we vatten is goed, maar wel erg kort. Onderweg worden tweemaal onze paspoorten gecontroleerd en stempels op onze visa en formuliertjes gezet, waardoor we aardig gebroken aankomen in SPB.

De eerste dag vullen we dus vooral met uitrusten en wat inkopen doen. Het meisje bij de receptie heeft overigens zoveel moeite met Engels dat ze niet eens uit kan leggen waar de supermarkt is. Leuk, bij zo'n internationaal hostel! De kamer is verder goed, maar voor de rest zijn de mensen niet erg vriendelijk (van 17u 's middags tot diep in de nacht zit er bijv. een Rus in de woon/eetkamer die steenhard de tv aanheeft en er als Al Bundy bijzit). Na twee dagen ruilen we dit hostel in voor een betere en vooral vriendelijkere; hele behulpzame staf en dat doet het hem toch wel hier in SPB!

Na de eerste dag relaxen, gaan we op zondag naar de Hermitage. Prachtig gebouw (in het Winterpaleis), vooral van binnen. Zie de foto's voor een impressie! Het museum is echter zo ontzettend groot dat je niet weet waar je allemaal heen moet omdat ze zo ongelooflijk veel hebben. Moe van alle indrukken gaan we dan ook aan het eind van de middag naar het hostel om daar Federer-Nadal te kijken:)De volgende dag hebben we 's middags een afspraak met een (gratis:)) gids om ons de mooiste delen van SPB te laten zien; ze heet Oksana, heeft Frans en Engels gestudeerd, en woont al meer dan tien jaar in SPB. Ze heeft goed opgelet bij de geschiedenislessen op school, want ze weet ons ongelooflijk veel te vertellen over de historie van Rusland in het algemeen en SPB in het bijzonder. In een sneltreinvaart gaan we door een aardig gedeelte van SPB en Oksana weet werkelijk alles van alle gebouwen die we tegenkomen. Echt heel leuk om zoveel te weten te komen van SPB van een local!

Vandaag hebben we ongeveer dezelfde route gelopen als met Oksana, maar nu meer ons tempo. Rond het "Peter & Paul Fortress" dat Peter de Grote liet bouwen in 1703 zie je dat om de haverklap een bruid en bruidegom hun foto's laten maken. Natuurlijk omdat het zo mooi is, maar waarom kiezen zoveel bruiden voor zo'n ongelooflijk onoriginele plek? (We zien overigens maar twee paren echt oprecht lachen, dus er zullen wel een paar 'moetjes' tussen zitten...). Aan het eind van de middag maken we een boottocht, en zien we nog meer moois. Vanuit de kanalen en vanaf de Neva-rivier zijn alle gebouwen prachtig. Ook mooi trouwens dat er maar drie anderen op de boot zijn; alles beter dan zo'n boot volgepropt met toeristen!

Morgen pakken we alweer de trein richting Moskou, waar we vrijdag de Transsiberie-expres instappen. Onze eerste stop maken we in Yekaterinburg, waar we het 'echte' Russische leven hopen mee te maken door een aantal nachten te logeren bij een Russische familie. Na al het stadse geweld zijn we daar nu wel aan toe!

Пока! (Spreek uit: Paka!)

Wes&Steef