Amazing Chiang Mai! (het allerlaatste blog...)

21 december 2011 - Bangkok, Thailand

Sawadee allemaal!

Het laatste bericht vanuit het Verre Oosten van ons! Na het afleggen van zo'n 25000km per trein, (mini)bus, vliegtuig, tuk-tuk, taxi, te paard en te voet door in totaal elf landen zijn we nu op het einde gekomen van onze zeven maanden durende reis. Ontelbare onvergetelijke ervaringen en mooie herinneringen rijker stappen we morgen op het vliegtuig richting Amsterdam (met een tussenstop in Moskou).

Wij bevinden ons nu in Bangkok, waar we drie dagen doorgebracht hebben na twee-en-halve week Chiang Mai. En we hebben totaal geen spijt van ons besluit gehad om daar eerder heen te gaan!

Chiang Mai

Op 30 november vliegen we vanuit het overvolle en lelijke Phuket naar het noorden van Thailand. Zoals gebruikelijk bij AirAsia met een kleine vertraging, maar uiteindelijk komen we keurig op tijd aan op het vliegveld van Chiang Mai. Alwaar we opgewacht worden door iemand van de Bed&Breakfast waar we - in eerste instantie - voor een week geboekt hebben. Het bevalt hier echter zo goed, dat we later vijf dagen bijboeken. En daarna nog drie extra. En vervolgens nog twee :) Ja, we hebben het naar ons zin! Het hotel (zo noem ik het maar, want die luxe heeft het wel) heeft een leuk zwembadje, en we hebben een mooie kamer dus samen met het prachtige weer is dit echt weer even een vakantie! Wat we hier doen? Relaxen bij het zwembad, lekker eten bij de talloze leuke eettentjes in de stad en struinen langs de ontelbare kraampjes op de night market. Daarnaast hebben we twee dagen besteed buiten Chiang Mai: bij Woody's Elephant Training en een tour naar Chiang Rai en de Golden Triangle. De dag met de olifanten blijkt echt één van de highlights te zijn van onze reis!

Elephant Training

Nu we in Thailand zijn willen we heel graag kennismaken met olifanten. Maar het blijkt nog best lastig te zijn om dit op een verantwoorde manier te doen. In Chiang Mai (maar ook in de rest van het land) worden ontzettend veel olifantentours aangeboden, maar in de meeste gevallen hebben de beesten een erg slecht leven. Ze krijgen te weinig te eten, moeten de gehele dag toeristen op hun rug dragen of shows opvoeren (schilderen, basketballen, voetballen), worden mishandeld als ze niet luisteren, etc. En zolang er een markt voor is blijft dit natuurlijk gebeuren. Maar wij willen hier in ieder geval niet aan meewerken. Na lang zoeken en overwegen maken we de keuze om naar Woody's Elephant Training te gaan, waar we in één dag op de Mahout-manier (je zit dan op de nek i.p.v. op een stoeltje op de rug) olifant leren rijden!

's Ochtends op vijf december (we hebben geen Sinterklaas gevierd, maar vandaag is het de verjaardag van de Koning) worden we opgehaald door Woody, waar het 'olifantenpark' naar vernoemd is. Woody is een tegen de dertig lopende Thai, die constant grapjes maakt en op een wanhopige manier zit te flirten met de dames van het gezelschap. Verder wel een aardige kerel. In het busje zitten nog vier andere toeristen: twee Franse en twee Duitse meisjes. Eén van de twee Duitse meisjes volgt echter niet de Training, maar komt enkel mee om wat foto's te maken voor haarzelf. We zijn vandaag dus maar met vijf man. Voordat we aankomen bij Woody's 'familie', zoals hij de olifanten noemt, maken we nog een stop om ananas te plukken die we later zullen voeren aan de beesten. Daarna rijden we zijn terrein op en worden geleid naar een huisje met uitzicht op een landschap met bananenbomen, bamboe, een meertje en... de olifanten! Maar voor we naar die beesten mogen, krijgen we eerst een introductie van Woody. Hij vertelt hoe ze de olifanten hebben opgevoed en we moeten negen (!) Thaise commando's uit het hoofd leren die we moeten gebruiken om de olifant te 'sturen'. En na het aantrekken van de Mahout-kleding (we zullen namelijk helemaal nat en onder de modder komen te zitten) is het dan tijd om naar de olifanten te gaan!

Het zijn er in totaal acht, inclusief een baby (10 dagen oud, Steef smelt als ze hem ziet). De baby staat samen met zijn moeder in een apart omheind gedeelte, omdat de moeder vrij agressief kan worden als er iets met het kleintje gebeurt. We nemen drie grote zakken met bananen mee en mogen de moeder voeren. Twee banaantjes per keer in de slurf en met een razend tempo werkt ze het naar binnen. Woody vertelt dat olifanten zo'n 18 uur per dag eten (en maar 3 uur slapen), dus we moeten ze echt constant voeren. We helpen mee met het kappen van bamboe en voeren ook de andere olifanten waarna we de eerste stappen als Mahout zetten. We klimmen op de olifant (ze tilt zelf haar been op, waarna je gemakkelijk op de nek klimt... zie het filmpje onder 'Video's'!) en leren eerst het beest naar rechts en links te gaan. Nadat we dat allemaal gedaan hebben, leren we om haar naar voren en naar achteren te sturen. En na een heerlijke lunch is het tijd om dit echt in de praktijk te brengen!

We gaan met z'n tweeën op één olifant (die van ons heet Baifoon); als eerste ik op de rug, en Steef op de nek. We lopen een stuk met de olifant, maar al snel merken we dat Baifoon niet echt luistert naar ons geschreeuw. Gelukkig loopt er iemand naast, want naar zijn commanda's luistert Baifoon wel. Het is nog best lastig om zo'n olifant te sturen, ze zijn constant op zoek naar eten en stoppen dan gewoon of stappen de bosjes in. Wij moeten ze dan weer terugcommanderen (wat dan nauwelijks lukt) en hem op het pad sturen. Wat het ook lastig maakt is dat olifanten erg gevoelige beesten zijn; als er één bang wordt of onrustig worden de anderen dat ook. Maargoed, uiteindelijk gaat het nog best goed en stappen we halverwege af om weer bamboe te kappen en de beesten te voeren. Daarna is het míjn beurt om voorop te zitten. En het bevalt mij een stuk beter dan Steef! Met mijn harde stem denk ik iets meer overwicht op Baifoon te hebben, maar uiteindelijk lukt het sturen mij niet veel beter. Maar wát een fantastisch gevoel om met zo'n dier door de natuur te stappen! Je voelt je echt de koning van de jungle :)

Even later komen we aan bij een beekje, waar we de olifanten mogen wassen en borstelen. Dit is echt het leukste gedeelte van de dag. Baifoon en de andere twee olifanten voelen zich helemaal op hun gemak in het water en blijven rustig liggen terwijl wij er op zitten en liggen en hem lekker borstelen. Heel mooi hoe je zo'n beest leert te vertrouwen! Hierna stappen we naar een meertje en gaan de olifanten zwemmen terwijl wij op hun rug zitten; ook héél gaaf! Zie de foto's voor nog meer olifantenplezier!

Na nog een aantal mooie dagen in Chiang Mai is het dan tijd om naar onze laatste bestemming te gaan voordat we terug naar huis gaan: Bangkok!

De tijd hier slijten we vooral in onze suite en op het dakterras met zwembad. Heel vervelend inderdaad;) Ook zien we nog wat van de toeristische highlights, waar Wat Arun (ook wel The Temple of Dawn, zie de foto's) het meest indrukwekkende blijkt. De rest is vergeven van toeristen, wat z'n impact heeft op de schoonheid van het geheel. Ook zijn we eigenlijk een beetje tempelmoe geworden, een mooie tijd om naar huis te gaan dacht ik zo!

Bedankt voor alle reacties de afgelopen zeven maanden. Het was voor ons de mooiste tijd uit ons leven!

Voor nu, alvast een fijne kerst en - voor degene die we niet meer spreken in 2011 - een gezond en gelukkig nieuwjaar!

Groetjes en tot héél snel,

Wes&Steef

Foto’s

1 Reactie

  1. thea:
    14 januari 2012
    leuk wes hoe gaat het met je en met steef 2012,.
    best wennen he 2012? olifant rijden dat vind ik best raar,.

    MAAIKE